‘Voor de echt belangrijke gesprekken moet je elkaar in de ogen kunnen kijken. Door een camera van de laptop of telefoon gaat dat natuurlijk niet werken! 

Dat is gewoonweg niet mogelijk, dus dat type meetings kunnen we maar beter achterwege laten als we elkaar na de coronaperiode weer fysiek kunnen treffen.’

Een veel gehoorde mening. Maar is die wel terecht? Mijn ervaring is heel anders.

 

Waar gaat het echt om?

Mijn hele werkzame leven word ik met regelmaat gevraagd om lastige gespreksprocessen in goede banen te leiden. Om te zorgen dat op tafel komt waar het echt om gaat. Om mensen de ruimte te geven zodat ze uitspreken waar hun pijn, zorg of belang zit. En nog belangrijker: om ervoor te zorgen dat serieus geluisterd wordt naar wat eenieder te vertellen heeft. Zodat mensen zich gehoord voelen. Op die manier begrijpen ze elkaars perspectief beter. Komen ze gezamenlijk tot nieuwe inzichten. En kunnen ze samen kiezen wat de te bewandelen weg is. 

 

Luisteren

En niet om het een of ander, maar vaak lukt dat. Als ik maar zorg dat de energie gericht is op het willen luisteren naar elkaar. Zodat de boodschap van de ander er mag zijn en serieus wordt genomen. Als ik mensen stimuleer verbinding te maken met wat de ander te vertellen heeft. In plaats van vooral de energie te richten op het zenden van de eigen boodschap.

Iedereen wil graag gehoord worden, toch? Dan werkt het beter om de energie te steken in het horen en begrijpen van de ander. Stop met het vaker en luider zenden van je eigen verhaal. Goed voorbeeld doet goed volgen.

> Lees hier ook het artikel over hoe je digitaal efficiënt een overlegcultuur creëert. Geschreven door collega, Christian Schütte.

 

Breder perspectief en begrip

En dat is nu precies wat de online platforms ons brengen. Door elkaar praten kan niet. Ongeduldig je eigen moment afwachten heeft geen zin. Eén-tweetjes kunnen niet goed ontstaan. Iedereen ‘krijgt’ de beurt. Als iemand aan het woord is, is er eigenlijk niets anders te doen dan te luisteren naar wat diegene bij te dragen heeft. 

Zo krijgt ‘een issue’ als vanzelf een breder perspectief. Ontstaat er begrip voor wat eenieder denkt. Het inzicht in ‘hoe het zover heeft kunnen komen’ groeit, het beeld van wat er moet gebeuren, wordt verrijkt. De gezamenlijke weg voorwaarts lijkt wel bijna automatisch te ontstaan. Simpelweg doordat we meer naar elkaar luisteren!

 

Obstakel of zegening?

Wat door velen gezien wordt als een obstakel, is voor mij een zegening. Die tot revolutionaire doorbraken leidt. Een automatische ‘leren-luisteren-interventie’! Een van de vele mooie bijvangsten in deze tegelijkertijd moeilijke periode. Met nog als bijkomend inzicht: hoe hoger mensen in de boom zitten, hoe groter de toegevoegde waarde van online (weer leren) luisteren is!

 

Ik wens iedereen veel online luistersucces!

 

Geschreven door Martijn Jong, de dwarsdenker 

Terug