De corona-mindset is het nieuwe cool!

We leven in een tijd waarin de individuele vrijheid een groot goed is, met alle bijhorende verworvenheden. Iets waar we niet lichtvaardig mee om mogen springen. Sterker nog, velen zeggen dat het de kern is van ons bestaan: de mogelijkheid om je uit te spreken en uit te drukken zoals je dat zelf wilt.

 Maar brengt COVID-19 ons het inzicht dat de individuele wens niet altijd voorop moet staan?

 

Een voorbeeld:

Ik ben een gezonde (jonge)man in de kracht van zijn leven die zich met 49 jaar nog (net?) niet al te grote persoonlijke zorgen hoeft te maken om corona. Ik kan behoorlijk ziek worden, zo begrijp ik. Maar ik zal het wel overleven. Dus ik kan me, met inachtneming van de anderhalve-meter-maatregel uiteraard, in principe vrij verplaatsen. Zolang ik of mijn gezinsleden maar niet ziek zijn.

Maar is dat wel zo? Want als ik de auto naar kantoor neem, moet ik 65 kilometer over de snelweg. Als meer mensen dat gaan doen, ontstaan er files en die files kunnen ertoe leiden dat meer mensen van het openbaar vervoer gebruik gaan maken. En dat is nu precies niet de bedoeling. Dus hoewel dat vanuit mijn eigen perspectief niet nodig is, en ik ‘de juiste keuze’ zou maken door de auto te nemen, creëer ik een ongewenst effect. Dus blijf ik mijzelf en mijn collega’s stimuleren om thuis te werken. En als we ons verplaatsen, mijden we de spits. Die nog geen spits is – gelukkig!

> Lees ook onze blog: Creatief door coronacrisis

Verantwoordelijkheid nemen dus voor het collectief, zonder daar direct een eigen belang mee te dienen. Doordat we ons realiseren dat we elkaar nodig hebben om problemen te overwinnen en ambities mogelijk te maken. Wellicht kijken we later terug op COVID-19 als het moment dat ons perspectief draaide, of misschien weer wat completer werd.

Doordat we hernieuwd hebben ingezien en geleerd dat wat goed is voor het geheel, zwaarder moet wegen dan het belang van het individu. Dat we gewoonte ontwikkelen om het effect van ons gedrag op het geheel mee te wegen in onze dagelijkse keuzes. Dat we de bereidheid hebben om te investeren in het grotere geheel, zonder daar direct zelf de vruchten van te plukken. Gewoon omdat het de wereld beter maakt.

 

Het ‘nieuwe cool’

Laat dat het ‘nieuwe cool’ zijn: start met denken en werken vanuit het geheel: een consortium, keten, sector, de maatschappij. Wordt daarmee bijvoorbeeld het werken aan de Marktvisie voor de bouw- en infrasector niet een stuk eenvoudiger?

Met het ‘nieuwe cool’ komen we veel sneller tot de gewenste acties om die Marktvisie waar te maken. En zouden bijvoorbeeld de duurzaamheidsambities van de vele Green Deals, waarvoor we elkaar echt nodig hebben, dan ook niet veel sneller gerealiseerd worden? Ik denk het!

Of laat ik het anders zeggen: ik hoop dat we deze mind-set weten vast te houden.

Natuurlijk mag je oog houden voor het eigen belang. Maar, wanneer we voorrang geven aan het collectieve belang, worden de grote opgaven opeens hanteerbaar. Of het nu om COVID-19, die gezamenlijke Marktvisie of verduurzaming gaat. Als we beginnen vanuit het gezamenlijk belang, kan iedereen kijken hoe hij daar zijn eigen belang aan verbindt. Grote kans dat de opbrengst dan veel groter is. Voor jezelf en ons allemaal!

Geschreven door Martijn Jong, de dwarsdenker

Terug