“Werken aan verandering die ertoe doet”
“Je ziet bijna altijd een grote betrokkenheid van medewerkers… Bij de organisatie, bij collega’s en bij klanten. Maar tegelijkertijd is er vaak oud zeer, gebrek aan vertrouwen of het gevoel dat men niet gesteund wordt door de leiding. Dat kan mensen ervan weerhouden om een verandering te omarmen, zelfs als die voor henzelf ook gunstig is. Dát doorbreken en hen in beweging brengen, is de uitdaging.”
Babette Povel-Meier is op 1 maart 2021 als consultant begonnen bij Ami. Het werk geeft haar veel voldoening, dankzij de concrete impact. “Als het dan lukt, kan ik er zó van genieten om aan het eind van een sessie of een veranderingstraject te zien dat iedereen intrinsiek gemotiveerd is om vanuit zorg voor elkaar zich in te zetten voor veiligheid. Dan komen de mooiste ideeën en voorstellen los. Vaak heel praktisch en effectief ook.”
Zorgen voor elkaar
“Als consultant moet je uiteraard goed kunnen adviseren. Dat betekent dat je goed moet begrijpen wat de klantvraag werkelijk is. Dat vergt een bepaalde scherpte: je moet durven doorvragen, achterhalen waar de echte uitdaging zit. Aan de andere kant moet je natuurlijk kennis en kunde hebben: op je eigen vakgebied én op dat van de klant. Maar waar het mee begint is een persoonlijke connectie weten te maken met de mensen – zonder goede relatie ben je nergens.”
Babette werkt voor veel veiligheidsprogramma’s– logisch, want dat is een van de specialismen van Ami. Ze kan er haar expertise én haar hart volledig voor inzetten.
“Je zorgt voor een verandering die er echt toe doet. Het opzetten en opbouwen van een veiligheidscultuur binnen organisaties draait vooral om bewustwording, zorgen voor elkaar als collega’s en samen werken aan een veilige manier van werken. Het mooie is dat je iets weet aan te boren dat er collectief de wil en overtuiging ontstaat om te zorgen dat iedereen aan het eind van de dag weer gezond naar huis gaat. Met alle tien vingers en tenen.”
Op schoolreis
Daarnaast begeleidt Babette tenders en projecten. Ook weer vooral in de bouw en infra, sectoren waar Ami als autoriteit geldt. Voor haar was die wereld betrekkelijk nieuw, al maakte ze zich de materie snel eigen. “Indrukwekkend hoor, ik kijk mijn ogen uit. Ik voel me af en toe een meisje op schoolreis. Maar je realiseert je ook meteen de dagelijkse gevaren waaraan medewerkers worden blootgesteld. Door de schaal en de machines waarmee gewerkt wordt.”
“Ik dacht altijd dat alles in Nederland op het gebied van veiligheid heel goed geregeld zou zijn. Ik schrok best wel van de realiteit. En dat men het op veel plaatsen accepteert. Mensen op de werkvloer die voor hun zestiende zijn begonnen en altijd maar gefocust zijn om een project goed en op tijd af te krijgen. Ze werken met de beste intenties en hebben niet eens meer in de gaten dat ze zichzelf en hun collega’s in gevaar brengen. Dit is geen oordeel; ze zien het gewoon echt niet. Niet zo gek ook als je al die jaren enkel op productie en planning bent aangestuurd en veiligheid niet op de eerste plek stond. Als we dat bewustzijn voor elkaar krijgen, is er opeens heel veel mogelijk.”
Luisterend oor
“De mentaliteit van ‘niet lullen maar poetsen’ in de bouw en infra staat me ook erg aan. Ze zeggen gewoon recht voor z’n raap waar het op staat en dat zorgt voor duidelijkheid. Het leuke is dat dat goed bij Ami past. We hebben hier een open cultuur en we zeggen wat we vinden en voelen. ‘Niet lullen maar poetsen’ klopt in ons geval niet letterlijk, want we praten best veel. Gelukkig maar, want dat vind ik ook belangrijk. Voor de verbinding en om van elkaar te leren.”
“Er is een hoop werk te doen en we zouden heel goed twee of zelfs drie nieuwe collega’s erbij kunnen gebruiken. We werken hard en soms is er geen tijd om lekker met elkaar te ouwehoeren… Maar we streven er wel naar hoor, zo op z’n tijd. Als er echt belangrijke zaken zijn of je maakt je ergens zorgen over, dan is er gelukkig altijd een luisterend oor – en wel meer dan één.”
