Beeldend kunstenaar en visionair Joep van Lieshout is sinds 1995 actief onder de naam Atelier Van Lieshout. Aangrenzend, ook aan de Rotterdamse Keileweg, heeft hij met AVL Mundo eeneigen wereld en expositieruimte gecreëerd. Van Lieshout werkt multidisciplinair en ontwerpt objecten op de grens van kunst, designenarchitectuur, zoekendmaar dedunne lijn tussen fantasie en functionaliteit. Ondertussen ondermijnt hij, ondersteund door een team van twintig kunstenaars vormgevers en architecten, methodologisch de mythe van de artistieke genius.

Wat drijft je als kunstenaar?

“Dat is in de eerste plaats natuurlijk geld. En in tweede instantie de mogelijkheid om nog méér geld te verdienen. Hahaha, nee joh, in 1985 ben ik kunstenaar geworden doordat ik het niet laten kon. Ik heb me altijd laten leiden door mijn intuïtie; daar heeft winst maken nooit een rol bij gespeeld. Als er duizend euro op mijn rekening staat, reken ik uit hoeveel platen hout ik ervan kan kopen. Juist met die logica van een doe het-zelver heb ik veel voor elkaar gekregen, vooral ook door de mensen die ik om me heen verzameld heb die ook zo dachten: gewoon dingen maken.”

 Dat lukt wel, afgemeten aan de grote productie en het aantal exposities dat AVL jaarin jaar uit in binnen- en buitenland houdt…

“Ik ben gewoon bezig. Ik kijk niet te veel naar het verleden en ook niet naar de toekomst.Ik denk dat het te maken heeft met het verschil tussen tactiek en strategie. Ik ben een heel goede tacticus en een matige strateeg. Mijn definitie van strateeg is iemand die een doel stelt en dan met een aantal tussenstappen daar probeert te komen. Op een rationele manier dus. Ik heb wel een doel, maar ga er met een plaat beton voor m’n kop tegenaan. Mogelijkheden die zich op dit moment, morgen of over een maand aandienen, die pak ik aan. Met heel veel energie ook.”

 

Wat wil je met je kunst bereiken?

“Werelddominantie, zeg ik altijd: de beste en de belangrijkste kunstenaar ter wereld worden. Helaas ziet de rest van de wereld het nog anders. Ik wil zo veel en zo belangrijk mogelijke kunstwerken maken en daarmee betekenis creëren. Verdieping én amusement.”

 

Moet de kunst iets losmaken?

“Niet per se bij iedereen. Kunst gaat ook over de vrijheid om te interpreteren zoals je zelf wilt. Wat ik fijn vind is als mijn kunstwerken iets teweegbrengen, dat mensen gaan nadenken en nieuwe ideeën krijgen. Dat ze verward raken en nieuwe betekenissen creëren.”

 

Was de keuze voor vestiging in Rotterdam tactisch of strategisch?

“Een tactische: ik was afgewezen voor de Kunstacademie in Den Bosch en aan Amsterdam had ik toen al een hekel; dus werd de Rotterdamse Academie, zoals de Willem de Kooning Academie toen nog heette. En ik ben hier gebleven.”

 

Is Rotterdam een goede stad voor kunstenaars?

“Dat denk ik wel. Nederland bevindt zich internationaal niet in het centrum van de kunstwereld. Rotterdam ook niet. Maar het klimaat is wel goed hier. Van oudsher was er veel ruimte, en dat was vooral voor mijn werk belangrijk. Die ruimte kon je gratis gebruiken, of anders kraakte je wel. Rotterdam heeft minder een eigen art scene en daardoor trekken de kunstenaars sneller de wijde wereld in. Amsterdammers komen daarentegen maar met moeite buiten de grachtengordel.”

 

Lopen er momenteel exposities van AVL in het buitenland?

“Ja, meerdere. Ons werk is op dit moment zichtbaar in Amerika, Frankrijk, Spanje, België en in Rotterdam. Dit laatste is een Beeldenroute in het M4H-gebied, met 33 beelden verspreid in het gebied.”

 

Waar ben je nu mee bezig?

“Onder meer met een grote opdracht in Amerika en een duizend vierkante meter grote en geestverruimende kerststal bij AVL Mundo, hier naast mijn atelier. Er komen meerdere kribbes in. Die kerststal moet mensen aan het denken zetten en is meteen ook bedoeld als fondsenwerving voor dak- en thuislozen. Te bezoeken in de kerstvakantie, van 19 december tot en met 6 januari 2021.” Voor de Art Rotterdam Week in februari staat een grote tentoonstelling gepland over opoffering en oorlog. Daarna gaan we dingen doen in Dubai. Het gaat maar door…”

 

Waar droom je verder nog van?

“Geld natuurlijk, haha. Gekheid, maar het is wel zo dat je bij een droom of passie tegen bepaalde grenzen aanloopt, en één daarvan is geld. Het is niet het doel, maar wel een middel. Als daar meer van is, zijn er meer mogelijkheden. Het is net als verf, hout en schroeven.”

 

Als geld geen rol zou spelen, wat zou je dan doen?

“Heel veel kunstwerken maken. Bijvoorbeeld een distributiecentrum langs een snelweg, zo’n doos van 100.000 vierkante meter helemaal volbouwen zodat het één groot kunstwerk wordt. Een soort doolhof waar je de weg kwijtraakt. Ik zou me daar opsluiten, na veertig jaar naar buiten komen strompelen en neervallen in het graf dat andere mensen dan voor mij gedolven hebben.” Duurzaamheid is voor veel bedrijven een hot issue.

 

Geldt dat ook voor de kunst?

“Kunst is wat dat betreft een gemakkelijke sector. Kunst is voor eeuwig, dus ik hoef niet na te denken over circulariteit. Als je kunstwerken zou weggooien, ben je wel een heel grote oen. Recyclen is niet aan de orde en de factoren materiaal en energie bij het maken van kunst zijn minimaal. Maar tegelijkertijd vind ik duurzaamheid en energie wel heel belangrijke thema’s. Veel van mijn werk gaat daar over.”

 

Zijn er concrete plannen voor 2021?

“Hier aan de Keileweg gaan we projectontwikkeling doen. Ik heb bij elkaar 10.000 vierkante meter grond en gebouwen. We willen een cultureel cluster bouwen, met onder meer een museum, een werkplaats en opslag en daarnaast 700 woningen. Dat is het grote plan. We hebben er onlangs een overeenkomst voor gesloten. Komend jaren willen we dat gaan verwezenlijken. Nu draait het om geld… weer.”

 

>> Download of lees hier het hele interview. 

Terug