BOSKALIS – NINA
veilige cultuur
Boskalis NINA
Veiligheid als kernwaarde in het DNA van de hele organisatie krijgen. Dat is de ambitie die Boskalis in 2009 heeft omarmd. Hoe werkt Boskalis al jaren aan de verankering van dit belangrijke thema?
Boskalis heeft in 2010 bewust gekozen voor een eigen veiligheidsconcept: NINA. No Injuries No Accidents. Met duidelijke waarden en heldere gedragingen die voor iedereen gelden. Groots gelanceerd in alle lagen en onderdelen van de organisatie en alle projecten. En in de jaren daarna blijvende aandacht gegeven via o.a. dagelijkse NINA-momenten, trainingen, project kick-offs en refreshers. Waarbij iedereen van top tot operatie betrokkenheid toont. Iedere 3 jaar worden nieuwe speerpunten geformuleerd voor verdere borging. De laatste jaren met extra aandacht voor ‘safety leadership’ door middel van de ‘expeditie’: met je team concreet werken aan verbeteringen en tegelijkertijd de eigen impact leren vergroten.
Vanuit Ami is Chris Wigboldus betrokken bij alle NINA ontwikkelingen.
Ami is vanaf de start in 2010 betrokken bij NINA. Meedenken en meedoen aan de implementatie, ontwikkelen en uitvoeren van managementtrainingen, verzorgen van NINA kick-offs in projecten en nieuwe organisatieonderdelen. Maar vooral ook blijvende sparringpartner voor de organisatie om veiligheid diep te borgen. De beweging helpen opstarten en levend houden, zodat niet alleen tractie ontstaat maar ook blijvende groei en ontwikkeling. De NINA-expeditie is onze meest recente bijdrage. In co-creatie ontwikkeld. Met een bijzondere modulaire aanpak waarin ervaringsleren gekoppeld wordt aan concrete verbeteracties. Want als het gaat om veiligheid en NINA, is iedereen binnen Boskalis een leider.
Pim van der Knaap
“NINA heeft ons gebracht dat we niet meer om onveilige situaties heen draaien. Sterker nog, we streven ernaar, er niet in terecht komen. Ik geloof ook wel dat iedereen doorheeft dat hij of zij hierin een (levensreddend) verschil kan maken. Tegelijkertijd is de reis nooit af. Met uitdagingen op het pad die van ons vragen scherp te blijven. Scherp op hoe we een veilige werksetting altijd randvoorwaardelijk laten zijn in de weerbarstige dagelijkse praktijk waar we mee te maken hebben.”
